bezpieczeństwo – Biometriq

Jak skutecznie wykrywać oszustwa na bazie głosu? Jak odróżnić głos prawdziwy od fejkowego, czyli np. tego wygenerowanego na bazie AI? Odpowiedź jest prosta. Do tego są potrzebne zaawansowane narzędzia z zakresu biometrii głosowej i szereg analiz. Publikujemy tu dwa przykłady, które jakiś czas temu poddaliśmy analizie w naszym laboratorium i dzięki autorskiemu algorytmowi oceniliśmy z bardzo dużym prawdopodobieństwem czy głos jest prawdziwy lub fałszywy oraz w jakim stopniu jest on spójny z głosem danej osoby.

Analizy dotyczą:

● rozpoznania głosu jednego z rosyjskich pranksterów Prezydenta Dudy udającego Prezydenta Macrona

● oceny zbieżności głosów aktorów Piotra Fronczewskiego i Filipa Pławiaka w filmie Rojst. Panowie grają w produkcji odpowiednio tę samą osobę (Kociołek) w wieku dorosłym oraz w młodości.

Dzielimy się z Wami wnioskami z tych eksperymentów.

Porównanie biometryczne głosów Fronczewskiego i Pławiaka.

Do tego celu użyliśmy 25 sekund łącznych wypowiedzi obu postaci, złożonych z kilku fragmentów ich oryginalnej mowy, na bazie oryginalnej ścieżki filmowej. Jaką uzyskaliśmy zgodność?
Wyniki analizy pokazały, że głosy biometrycznie aktorów NIE są spójne. Pławiak wypowiedź vs Fronczewski VP – tylko 15% zgodności, Fronczewski wypowiedź vs Pławiak VP – 11%, ale co ciekawe nie dostrzega się tych różnic na poziomie ucha. W naszym odbiorze głosy Pławiaka i Fronczewskiego są wręcz identyczne. I o to w konsekwencji tutaj chodzi.

Dla obu postaci płeć oraz narodowość zostały rozpoznane z minimalną niepewnością (wynik prawie 100%). Została również wykryta różnica wieku między postaciami, oszacowana na 20 lat.

Analiza głosów rosyjskich pranksterów Władimira Kuzniecowa (Vovan) i Aleksieja Stoljarowa (Lexus) podszywających się pod Prezydenta Macrona.

W tym przypadku poddaliśmy analizie biometrycznej nagrania z głosami pranksterów i porównaliśmy je z głosem prawdziwego Macrona (w wersji zarówno polskiej jak i angielskiej). Wszystkie próbki głosu w postaci pojedynczych nagrań pobraliśmy z domeny publicznej You Tube. Naszym celem było potwierdzenie skuteczności systemów biometrycznych dla tej konkretnej sytuacji – identyfikację oszustwa.

Okazało się, że głos jednego z pranksterów „Lexusa” jest w niewiele ponad 50% spójny z głosem Prezydenta Francji natomiast aż w 97 % zgodny z głosem fałszywego prezydenta. Głos drugiego – „Vovana” nie wykazał żadnych podobieństw (0%) do fake’owego prezydenta.

To jednoznacznie dowodzi, że dzięki biometrycznej analizie udało się nam:

● wykryć fakt, i to zaledwie po upływie 1 minuty, że w rozmowie brał udział fałszywy prezydent
● zidentyfikować tożsamość fikcyjnego prezydenta (Lexus)
● potwierdzić, że domena publiczna jest bardzo dobrym źródłem próbek głosu, który może być wykorzystany nie zawsze w szczytnych celach
● wzmocnić tezę, że najskuteczniejsze ataki to te z wykorzystaniem socjotechnik, a w tym przypadku był nią wybór odpowiedniego czasu, w którym Prezydent miał do czynienia z wzmożonym stresem (upadek rakiety).

To tylko wybrane przykłady zastosowania specjalistycznych narzędzi biometrycznych do potwierdzania tożsamości osób. Implementowane w przyszłości mogą pomagać w wykrywaniu nadużyć na bazie głosu.

Zarejestrowano aż 230 milionów skradzionych tradycyjnych haseł mimo spełnionych standardowych wymagań dotyczących ich złożoności (min. 8 znaków, 1 wielka litera, 1 cyfra, i znak specjalny), podaje Specops Breached Password Report z 2025 r. To oznacza, że poziom tradycyjnych zabezpieczeń jest niewystarczający i potrzeba skuteczniejszych narzędzi do ochrony. Czy hasło biometryczne może okazać się bezpieczniejszym hasłem? Jak najbardziej tak!

Biometria jest bowiem jednym z bezpieczniejszych sposobów logowania gdyż bazuje na cechach biometrycznych osób takich jak twarz, źrenica oka czy głos. Identyfikatory biometryczne są unikalne dla danej osoby i stanowią wyróżnik na tle innych.

Wyższość biometrii polega wiec na jej niezrównanej dokładności i wygodzie. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod, takich jak hasła czy PIN-y, które można łatwo zapomnieć lub ukraść, identyfikatory biometryczne są nierozerwalnie związane z człowiekiem. To nieodłączne powiązanie między osobami i ich cechami biometrycznymi znacznie utrudnia nieupoważnionym osobom podszywanie się pod inną osobę.

Przykładem bezpiecznego logowania z użyciem biometrii może być VoiceToken od BiometrIQ, czyli narzędzie do uwierzytelniania za pomocą głosu, które zapewnia bardzo silną, dwustopniową autentykację. Przypominamy jak ona się odbywa.

Podczas wypowiadania słów weryfikowane są jednocześnie zgodność odczytanych słów (pierwszy stopień) z wzorcem jak również biometryczna zgodność głosu mówcy z jego VoicePrintem (drugi stopień).
Niezmiernie wysokie bezpieczeństwo zapewnia algorytm wyboru słów do odczytania ograniczający niemalże do zera możliwość odgadnięcia sekwencji słów, która wyświetli się na ekranie. Mechanizm Speech To Text (STT) w połączeniu z innowacyjnym silnikiem biometrycznym gwarantują wysoką skuteczność, nawet w przypadku ataków na bazie syntezy mowy. Więcej o VoiceToken

Jesteście gotowi na zmiany?

Nowy Rok rozpoczynamy od ciekawostki dla fanów piłki nożnej i innych wydarzeń na żywo. Typowy, tradycyjny bilet już wkrótce może zastąpić biometryczna weryfikacja tożsamości. Z badań wynika, że taki plan ma blisko 50% obiektów sportowych.

Bezbiletowy system Go-Ahead Entry” MLB z weryfikacją biometryczną, może skrócić czas oczekiwania wejścia na obiekt prawie o 70%.

Dlatego uwierzytelnianie biometryczne podczas wydarzeń sportowych może stać się hitem. Wyzwaniem, jak zawsze przy dużych przedsięwzięciach, jest aspekt finansowy związany z kosztami wdrożenia systemów oraz inwestycjami w specjalistyczny sprzęt, szkolenia i integrację narzędzi. To właśnie ten aspekt, jak wynika z raportu PYMNTS, może decydować o wdrożeniu rozwiązań biometrycznych przez mniejsze obiekty.

Go-Ahead Entry to opatentowany przez MLB system dostępu bez biletów, wykorzystujący dane biometryczne dostarczane przez NEC. Statystyki pochodzą z pilotażu przeprowadzonego w 2023 r. w Citizens Bank Ballpark w Filadelfii, który wykazał, że linie biometryczne poruszają się o 68% szybciej i umożliwiają przejście 2,5 razy większej liczbie osób niż najszybszy pas przy użyciu biletów fizycznych czy na smartfonach.

Jesteśmy ciekawi jak ta sytuacja się rozwinie. A według Was to dobry pomysł?

Więcej w artykule

Z końcem roku, na antenie Radia Lublin odbyła się interesująca audycja na temat bezpieczeństwa w sieci. Poruszone w niej zostały między innymi zagadnienia dotyczące tożsamości cyfrowej, prywatności i jej sposobów ochrony a także zjawisko rosnącej w zastraszającym tempie liczby danych w Internecie i wpływu tego zjawiska na rozwój narzędzi, AI oraz życie społeczeństwa. Rozmowa odbyła się w ramach cyklu „XX/XXI – ogród o rozwidlających się ścieżkach”, a uczestnikiem tej inspirującej rozmowy był Andrzej Tymecki, Dyrektor Zarządzający BiometrIQ. Poniżej dzielimy się kilkoma wybranymi stwierdzeniami, które stanowią krótkie podsumowanie tego spotkania.

👉 Ilość danych rośnie niesamowicie szybko. Dla zobrazowania tematu, gdybyśmy nagrali na płyty DVD dane wytwarzane na świecie w ciągu jednego dnia i ułożyli je jedna za drugą, to zajęłyby one 106 tysięcy km, co oznacza, że ich długość wystarczyłaby aby opleść Ziemię ponad 2 razy.

👉 Pojęcie prywatności ciągle ewoluuje ze względu na postęp technologii i pojawiających się nowych możliwości. Nie są już to tylko tradycyjne dane osobowe typu nazwisko, pesel czy adres ale również zdjęcia, cechy biometryczne jak głos, dotyk palca, tęczówka oka. To powoduje, że ochrona prywatności staje się coraz trudniejsza.

👉Na dzień dzisiejszy bardzo łatwo dokonać kradzieży tożsamości ze względu na postęp technologii i rozwój AI. Ochrona przed utratą prywatności i kradzieżą tożsamości wymusza ostrożność w publikacji jakichkolwiek treści w Internecie.

👉Prawo do bycia zapomnianym, wprowadzone do Ustawy RODO w 2014 r., daje możliwość usunięcia naszych danych z bazy.

👉Stosowanie zaawansowanych metod zabezpieczających nagrania np. za pomocą znaków wodnych. może nie wystarczyć aby ustrzec się przed kradzieżą tożsamości. Potrzebna jest dobra wola osób znajdujących się po drugiej stronie (zarządzający platformami), którzy będą weryfikowali nagrania pod kątem ich prawdziwości.

👉Procedury są bardzo istotną kwestią w zapewnieniu bezpieczeństwa. Procedur nie można zastąpić technologią. To Technologia ma wspierać i ułatwiać ich wykonanie.

👉 Kluczową rolę pod względem bezpieczeństwa odgrywają centra danych, których w Polsce jest aż 144. Potęgą w tym zakresie jest niewątpliwie USA, które posiada ok 5300 obiektów.

o samej audycji, jak również o całym cyklu przeczytacie tutaj

Od kilku dni nie milkną echa głośnego pranku na Prezydencie Dudzie, który zamiast z Prezydentem Macronem prowadził rozmowę z rosyjskimi pranksterami – Władimirem Kuzniecowem (Vovan) i Aleksiejem Stoljarowem (Lexus).

W ramach naszej bieżącej aktywności badawczo-rozwojowej poddaliśmy analizie biometrycznej nagrania z głosami pranksterów i porównaliśmy je z głosem prawdziwego Macrona (w wersji polskiej i angielskiej). Wszystkie próbki głosu w postaci pojedynczych nagrań pobraliśmy z domeny publicznej You Tube. Naszym celem było potwierdzenie skuteczności systemów biometrycznych dla tej konkretnej sytuacji – identyfikację oszustwa.

Co pokazała analiza #Biometriq? Okazało się, że głos jednego z pranksterów „Lexusa” jest w niewiele ponad 50% spójny z głosem Prezydenta Francji natomiast aż w 97 % zgodny z głosem fałszywego prezydenta. Głos drugiego – „Vovana” nie wykazał żadnych podobieństw (0%) do fake’owego prezydenta.

To jednoznacznie dowodzi, że dzięki biometrycznej analizie udało się nam:

=> wykryć fakt, i to zaledwie po upływie 1 minuty, że w rozmowie brał udział fałszywy prezydent

=> zidentyfikować tożsamość fikcyjnego prezydenta (Lexus)

=> potwierdzić, że domena publiczna jest bardzo dobrym źródłem próbek głosu, który może być wykorzystany nie zawsze w szczytnych celach

=> wzmocnić tezę, że najskuteczniejsze są ataki z wykorzystaniem socjotechnik, a w tym przypadku był nią wybór odpowiedniego czasu, w którym mamy do czynienia ze wzmożonym stresem (upadek rakiety).

Kulisy rozmowy oraz sylwetki pranksterów ciekawie opisuje Dziennik Gazeta Prawna
https://www.gazetaprawna.pl/magazyn-na-weekend/artykuly/8595558,duda-macron-rozmowa-rosyjscy-pranksterzy-wowan-lexus.html